Συγκυβέρνηση ή ανασχηματισμός; Τεχνοκράτες ή πολιτικοί; Πλειοψηφία 151 ή 180 βουλευτών; Πολλά διλήμματα τέθηκαν προς διαβούλευση των πολιτικών ηγεσιών και παράλληλα του πολιτικού συστήματος τα οποία και απαντήθηκαν. Εντωμεταξύ, το μεσοπρόθεσμο με πολιτική "στράτας - στρατούλας" καθορίζει τα επόμενα βήματα μέχρι το 2015 με την ελπίδα ότι το σπάταλο κράτος θα απαρνηθεί την φύση του. Σαν και τον προκάτοχο του, το νέο πλάνο χαρακτηρίζεται από καταστροφικό έως υπερφιλόδοξο. Το δικό μου ανάγνωσμα των τελευταίων ετών υποδεικνύει ότι η αναποτελεσματικότητα της κυβερνήσεως κατασυκοφάντησε τα μέτρα που επέβαλλε η δανειακή σύμβαση, ένα σχέδιο που περιγράφει σε γενικές γραμμές την διαδικασία εξευρωπαϊσμού μιας χώρας.
Μέσα στην παλίρροια των φημών και των εκτιμήσεων για την Ελληνική οικονομία, έρχεται, λοιπόν, το επικείμενο βιβλίο του Αντιπροέδρου της κυβερνήσεως κ. Θεόδωρου Πάγκαλου με τίτλο «Μαζί τα Φάγαμε: Ποιοι, πότε και γιατί». Όλα ξεκίνησαν με την δήλωση του κ. Πάγκαλου "Μαζί φάγαμε τα λεφτά μέσα στο πλαίσιο ενός φαύλου συστήματος πολιτικής πελατείας με αθρόους διορισμούς στο Δημόσιο". Περιγράφοντας ένα σαθρό και πελατειακό πολιτικό σύστημα, ο Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως αναφέρθηκε σε κοπρίτες που μπαίνουν στο δημόσιο και δεν προσφέρουν τα αναλογούντα των απολαβών τους.
Σε αυτές τις σκέψεις, θέλω να προσθέσω την έλλειψη λογοδοσίας στην χώρα μας και την υποκειμενική αντιμετώπιση του κοινού σε θέματα καταγγελιών. Τα αντιφατικά στοιχεία της μεσογειακής μας φύσης δεν μας αφήνουν σε ησυχία. Μπορούμε να ζητάμε παράλληλα την τιμωρία των πάντων αλλά και κανενός. Δεν θα ήταν υπερβολή να παραδεχθούμε ότι ο νόμος της σιωπής είναι από τους λίγους που εφαρμόζουμε στην καθημερινότητα μας. Ακόμα και οι θαρραλέες μονάδες που καταγγέλλουν τα κακώς κείμενα, αντιμετωπίζουν το συνδικαλιστικό και κομματικό κράτος εν κράτει το οποίο θέτει τους όρους της αξιολόγησης κατά το δοκούν. Ελπίζω ότι ο κ. Πάγκαλος θα συμπεριλάβει όλες τις πτυχές του ζητήματος στο βιβλίο του για να υπάρξει μία βάση στην συγκεκριμένη συζήτηση και να αποφύγουμε τις σειρήνες του λαϊκισμού.
