Άραγε τι λείπει σήμερα από τα Ελληνικά πανεπιστήμια;Με μία γρήγορη ματιά,παραθέτω τα αποτελέσματα της αναζήτησης.Η ποιότητα της ύλης,οι καλοί καθηγητές,τα βιβλία,οι χώροι εκπαίδευσης,η έννοια της ασφάλειας.Με μία προσεκτική ματιά,όμως,παρατηρούμε οτι λείπει κάτι πολύ σημαντικό απο την λίστα.Η μεταλαμπάδευση των γνώσεων.Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνω οτι δεν μιλάω τόσο για έλλειψη σύνδεσης μεταξύ καθηγητή και φοιτητή όσο για ένα τεράστιο όγκο γνώσεων που προσφέρεται στον φοιτητή.Είναι ένα φαινόμενο που καταλήγει σε γνώσεις μικρής διάρκειας οι οποίες έχουν απωλεσθεί μετα την πάροδο των σπουδών και ουσιαστικά οδηγεί στην διαιώνηση της αποστήθισης.Επειδή η καταγραφή του προβλήματος δεν φτάνει,ένα μέτρο θα ήταν η μείωση των μαθημάτων προς διδασκαλία στα μισά,ακόμα και στο 1/3.Παράλληλα,το ποιοτικό επίπεδο των μαθημάτων θα μπορούσε κάλλιστα να αυξηθεί,κάνοντας τις σπουδές πιο ανταγωνιστικές και πιο σεβαστές απο το σύνολο της κοινωνίας-φοιτητές,καθηγητές και εργοδότες.Δεν ξέρω κατα πόσο αυτές οι προτάσεις συνάδουν με τους Ευρωπαϊκούς και τoυς Ελληνικούς κανονισμούς,όμως,θεωρώ οτι είναι ένα βήμα που μπορεί να δώσει τόνωση και εγρήγορση στο εκπαιδευτικό σύστημα.Απο κεί και πέρα,τα υπόλοιπα ζητήματα έχουν λίγο ή πολύ τεχνική φύση.
