Κρίση. Μεγάλη κρίση. Ιδρώνει, όμως, το αυτί του Έλληνα; Εφόσον οι πόρτες του σπιτιού του είναι κλειδωμένες και οι χιτώνες του παραμένουν άθικτοι τότε όχι. Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που του ζητήσουν κομμάτι από την πίτα του; Αυτήν την δουλεμένη πίτα η οποία ξεκίνησε από ψίχουλα και έγινε στην πορεία πόρος για την επίτευξη του εξελληνισμένου Αμερικάνικου ονείρου.
Μεγάλη συζήτηση έγινε για διλήμματα και αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Η δική μου λογική μού υπαγορεύει να στηρίξω την εθνική προσπάθεια για την σωτηρία της χώρας. Αυτή είναι και η προτροπή μου προς όλους τους Έλληνες. Προφανώς, δεν υπάρχει χρόνος για αλλαγή κυβέρνησης. Σωστή, λάθος, τολμηρή ή άτολμη, αυτή είναι και πρέπει να οχυρωθούμε πίσω της για να διασφαλίσουμε μέλλον για τους απογόνους μας.
Σε αυτό το μεταβατικό στάδιο, προσδοκώ στην δημιουργία πολιτικών σχημάτων από την κοινωνία των πολιτών. Άλλωστε η νοοτροπία της κοινωνίας μπορεί να αλλάξει μόνο από την ίδια. Σε τοπικό επίπεδο, είδαμε αλλαγές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα. Είτε τις χαρακτηρίσεις ανατροπές μικρού μήκους, είτε προπομπό για μεγαλύτερες, αποδεικνύουν ότι αν υπάρχει θέληση, όλα γίνονται.
Ας κοιτάξουμε, όμως, πάλι τη γενικότερη εικόνα. Είναι σημαντικό να αποφύγουμε την τρικυμία και μετά καταδικάζουμε και τους καπετάνιους. Βέβαια, οι πιθανότητες να επέλθει αυτή η καταδίκη στα έδρανα ενός δικαστηρίου είναι λιγοστές. Είναι, όμως, λόγος αυτός να αντικαθιστούμε τις απόψεις μας με στερεοτυπικές αντιλήψεις;
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=14&ct=11&artid=4630839
